The Ihlamur Kasırları Beşiktaş, Yıldız ve Nişantaşı tepeleri arasında yer alan Ihlamur Vadisi'nde yer almaktadır. Tarihsel olarak, 18. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar bu bölge popüler bir kırsal gezi noktası olarak hizmet vermiştir. Çınar ve ıhlamur ağaçlarının süslediği vadi, Fulya Çayı'nın gölgesinde kalıyordu.

Kökenleri ve Gelişimi

Ihlamur Kasırları'nın da bulunduğu vadinin alt kısmı, ilk olarak Sultan III. Ahmed döneminde (1703-1730) imparatorluk tersanesinin yöneticisi olan Hacı Hüseyin Ağa'ya aitti. Daha sonra devlet mülkiyetine geçerek imparatorluk bahçesine dönüştürüldü. Yukarı vadideki okçuluk taşları gibi tarihi işaretler, Sultan III. Selim (1789-1807) ve Sultan II. Mahmud'un (1808-1839) bu alanda okçuluk yarışmaları düzenlediğini göstermektedir.

Sultan Abdülmecid'in Dönüşümleri

Sultan Abdülmecid (1839-1861) döneminde vadinin üçüncü bölümü ekilip "Sohbet Bahçesi" olarak tasarlandı. 1848-1855 yılları arasında Fransız şair Lamartine'in bahsettiği mütevazı köşkü iki yeni köşkle değiştirerek bölgeye "rahatlık, tazelik, neşe ve mutluluk" anlamına gelen "Nüzhetiye" adını verdi.

Daha Sonraki Kullanımlar ve Tarihsel Önemi

Sultan Abdülaziz döneminde (1861-1876) çeşitli eğlencelere ve güreşlere ev sahipliği yapan imparatorluk bahçesi, daha sonraki padişahlar ve aileleri için de tercih edilen bir mekan olarak kaldı. Cumhuriyetin ilanından sonra Ihlamur Kasırları 1951 yılında İstanbul Belediyesi'ne devredilmiş ve Tanzimat Müzesi'ne ev sahipliği yapmıştır.

1966 yılında Milli Saraylara tahsis edilen Ihlamur Kasırları, geniş çevre düzenlemesi yapılarak 1985 yılında özgün mobilyalarıyla müze olarak ziyarete açılmıştır.

Pavyonlar: Tören ve Maiyet

Ihlamur Kasırları iki ana yapıdan oluşur:

Tören Pavyonu: Bu köşk padişahın makamı ve kabul alanı olarak hizmet veriyordu. Giriş holü, iki yan odası, barok tarzda merdiveni ve karmaşık rölyef süslemeleriyle mimari bir harikadır. İç mekan, 19. yüzyıl Osmanlı saraylarında tercih edilen Batı tarzı bir dekora sahiptir ve tasarımı tamamlayan Avrupa mobilyaları ve mobilyaları bulunmaktadır.

Maiyet Köşkü: Bu köşk padişahın maiyeti ve ailesi için ayrılmıştı. Geleneksel mimarisi, köşe odalarla çevrili, duvarları çeşitli renklerde mermeri taklit eden sıva işçiliğiyle süslenmiş merkezi salon benzeri bir oda içerir.

Her iki köşk de öncelikle padişahların günübirlik gezileri ve yabancı ileri gelenleri ağırlamak için kullanılıyordu; bu da kendi dönemlerindeki kişisel ve resmi kullanımın bir karışımını yansıtıyordu.