از تاکستان تا بسفر: کشف شراب ترکی در شراب‌خانه‌های دنج استانبول

ترکیه یکی از کشورها است زادگاه‌های شراب تاکستان‌های باستانی هنوز در دامنه‌های آتشفشانی و دره‌های آفتاب‌گیر از تراکیه تا آناتولی پابرجا هستند. با این حال، استانبول، این کلان‌شهر وسیع و پرجنب‌وجوش، گسترش یافته است. در دو قاره، تاکستان‌های خودش را ندارد. در عوض، چیزی به همان اندازه جذاب دارد: شبکه‌ای از بارهای شراب، مغازه‌ها و «شاراپ اوی»های (şarap evi) با شخصیت‌های متنوع که بطری‌ها را از هر گوشه کشور درست به قلب شهر می‌آورند.

وارد یک بار در خیابان پشتی کادیکوی یا یک سرداب با طاق سنگی در نزدیکی گالاتا شوید و می‌توانید بدون اینکه از محدوده شهر خارج شوید، طعم اوکوزگوزو از الازیغ، نارینجه از دامنه‌های دریای سیاه و ترکیبات جسورانه دریای اژه را بچشید. به من فکر کنید.استانبول به عنوان اتاق چشیدن غیررسمی غذاهای ترکیه: مکانی که هزاران سال از میراث شراب آناتولی با کنجکاوی مدرن، بشقاب‌های کوچک و سخاوتمندانه و صدای قایق‌های مسافربری در تنگه بسفر آشنا شوید.

در این پست بررسی خواهیم کرد که چرا انگور بومی ترکیه شایسته‌ی جایی روی میزتان هستند، و در کجای استانبول می‌توانید آنها را به صورت لیوانی امتحان کنید (یا چند بطری به خانه ببرید). حتی اگر عاشق شراب باتجربه باشید یا صرفاً بخواهید یک شب خاطره‌انگیز را در بیرون از خانه بگذرانید، شراب‌فروشی‌های استانبول آماده‌اند تا در هر جرعه، داستانی برایتان رقم بزنند.

شراب ترکی 101: میراث در هر لیوان

رابطه ترکیه با شراب تقریباً به قدمت خود کشاورزی است. از کوزه‌های سفالی عصر برنز که در ... کاپادوکیه به اتاق‌های شیک مزه‌خوری در ازمیر، داستان همچنان ادامه دارد، و هر بطری هنوز ردی از آن مسیر طولانی را با خود دارد. در زیر یک راهنمای سریع و ساده در مورد چیزهایی که شراب ترکیه امروز را شکل می‌دهند، آمده است.

جرعه ای کوتاه از تاریخ

شراب تقریباً هفت هزار سال است که در آناتولی جریان دارد. بازرگانان هیتی انگور را در کوزه‌های سفالی می‌فشردند؛ یونانیان و رومی‌ها این هنر را پالایش داد؛ جوامع آن را در طول زمان زنده نگه داشتند قرن‌های طولانی عثمانیدر سال ۱۹۲۵، مصطفی کمال آتاتورک یک کارخانه شراب‌سازی دولتی افتتاح کرد و احیای مدرن این صنعت را آغاز نمود. از آن زمان، شراب‌سازان ترکیه‌ای با ترکیب دانش باستانی با ابزارهای امروزی، به پیشرفت خود ادامه داده‌اند.

چرا شراب هنوز هم اهمیت دارد؟

ترکیه تقریباً بیشتر از هر کشور دیگری روی زمین تاکستان دارد، با این حال فقط یک تکه از آن به شراب تبدیل می‌شود. آن تکه کوچک معنای بزرگی دارد. ریختن یک لیوان این یک رسم خوشامدگویی در بالکن خانه‌های خانوادگی در ازمیر یا بارهای پشت بام در بی‌اوغلو است و هر بطری مانند یک نقشه مایع عمل می‌کند و نوشندگان را در طول مسیر هدایت می‌کند. آب و هوا، خاک و داستان‌های کشور.

انگورهای بومی، صداهای بومی

قلب شراب ترکی انگورهای قرمز مانند اوکوزگوزو و بوگازکره طعم آلبالو، آلوی تیره و ادویه ملایم می‌دهند. Kalecik Karası و Çalkarası سبک‌تر و ملایم‌تر، با رایحه توت‌های روشن و رگه‌هایی از گل رز. سفیدها داستان خودشان را دارند: نارینسه هلو و مرکبات را با بافتی دلپذیر به ارمغان می‌آورد، در حالی که امیر از رشته کوه‌های آتشفشانی کاپادوکیا ترد و معدنی می‌ماند. این گونه‌ها چیزی بیش از ماده خام هستند، آنها اثر انگشت‌های فرهنگی هستند.

انگورهای بین‌المللی در خاک ترکیه

کابرن سوویگنون، مرلو، سیرا و شاردونی در امتداد ساحل دریای اژه، جایی که روزهای گرم و شب‌های خنک، حال و هوای جنوب فرانسه را تداعی می‌کنند، حس راحتی را القا می‌کنند. شراب‌سازان محلی به ندرت اجازه می‌دهند که آنها به تنهایی بایستند.در عوض، آنها را با انگورهای بومی مخلوط می‌کنند تا شراب‌هایی بسازند که هم حس آشنایی دارند و هم بی‌شک حال و هوای ترکی دارند.

سبک‌هایی که از بطری می‌ریزند

اگر به یک شراب‌فروشی در کادیکوی یا گالاتا قدم بگذارید، می‌توانید از نارینجه‌ی ترش و تازه به یک ترکیب ساختاریافته‌ی اوکوزگوزو-بوغازکره که مخصوص بره کبابی است، تغییر رویه دهید. گل رز ساخته شده از کالکاراسی به راحتی با مزه‌های مختلف جفت می‌شود، و امیر درخشان عکس می‌گیرد طراوت سنگی کاپادوکیا در حباب‌های ریزهر ذائقه‌ای که داشته باشید، ترکیه احتمالاً سبکی متناسب با آن دارد.

موج‌های نو و ریشه‌های کهن

انقلابی آرام در حال وقوع است. انگورهای فراموش‌شده‌ای مانند پاپاسکاراسی و آجیکارا دوباره به تاکستان‌ها بازگشته‌اند. انبارهای کم‌دخالت برای اینکه به محیط زیست اجازه صحبت واضح بدهند، به مخمرهای بومی و کوزه‌های سفالی متکی هستند. بطری‌های تک‌بسته‌ای از اورلا تا بوزجاآدا ثابت می‌کنند که نسیم دریا، سنگ آهک و ارتفاع می‌تواند طعم و مزه را به شیوه‌های ظریف و هیجان‌انگیزی تغییر دهد. ریشه‌های قدیمی، هنر را محکم نگه می‌دارند؛ ایده‌های جسورانه، آن را به حرکت در می‌آورند.

بنابراین، وقتی یک لیوان آب را بالا می‌برید شراب ترکی در استانبولشما فقط آب انگور تخمیر شده را نمی‌چشید، بلکه گذشته، حال و آینده‌ی سرزمینی را می‌نوشید که در آن میراث و نوآوری در یک کاسه‌ی مشترک هستند.

کجا در استانبول شراب بنوشیم: شش شراب فروشی که طعم کشور را در لیوان شما می‌ریزند

استانبول هیچ تاکستانی ندارد، با این حال این شهر این کمبود را به یک مزیت تبدیل کرده است: بهترین بطری‌های هر منطقه به اینجا می‌رسنداز تنگه بسفر عبور کنید، و می‌توانید در یک شب، طعم تمام ترکیه را بچشید. در زیر شش مکان مورد علاقه مردم محلی و یک امتیاز کوچک داخلی که در بیشتر کتاب‌های راهنما پیدا نمی‌کنید، آورده شده است.

بار شراب وایانا، کادیکوی

در یک خیابان فرعی آرام در پشت غرفه‌های بازار کادیکویوایانا حس حیاط خلوت یک دوست را دارد که اتفاقی به آنجا آمده است انباری فوق‌العاده داشته باشید. هر شرابی که توی لیست هست؛ نارینس نارنجی در تماس با پوست، مخملی نرم کالجیک کاراسی، یا ترد امیر پت-نات، به صورت شیشه‌ای فروخته می‌شود، بنابراین می‌توانید بدون ترس امتحان کنید. یک میز در فضای باز رزرو کنید، حمص را با فلفل دودی اورفا سفارش دهید و صدای بوق کشتی‌ها را در خلیج مودا تماشا کنید.
مشاورین

کارخانه شراب سازی سولرا، بی اوغلو

این گوشه دنج با دیوارهای آجری در خیابان ینی چارشی، چراغ‌هایش را کم نور نگه می‌دارد و منوی تخته سیاهش هر روز تغییر می‌کند. کارکنان به زبان ... صحبت می‌کنند. زبان انگور را روان صحبت کردن و شما را به سمت بطری‌های کوچک تولیدی از تراکیه یا کاپادوکیه که هرگز به لیست صادرات راه پیدا نمی‌کنند، سوق می‌دهد. برای فرار از شلوغی عصر، زود بروید؛ اتاق بعد از غروب آفتاب به سرعت پر می‌شود.

کومدوس، شیشانه

کومدوس، که بخشی از آن اغذیه‌فروشی و بخشی انباری است، پنیرهای کهنه کارس و چارکوتری گیاهی جنگلی را با دیواری به اندازه یک پارک ملی برای شراب جفت می‌کند. یک صندلی بار بردارید، بگذارید تیم هر چیزی را که خوب به نظر می‌رسد برش دهد و در حالی که ترامواها با صدای بلند از بیرون رد می‌شوند، یک نوشیدنی خنک رز Çalkarası بنوشید. می‌توانید بطری‌های نوشیدنی را هم برای بیرون تهیه کنید، که اگر در حال اجاره یک آپارتمان برای تعطیلات هستید، ایده‌آل است.

ویکتور لوی شاراپ اوی، مودا

یکی از قدیمی‌ترین شراب‌خانه‌های شهر پشت یک ... پنهان شده است. دروازه آهن فرفورژه در مودای آراماز گذرگاه باریک عبور کنید و یک باغ مخفی مانند یک تغییر صحنه باز می‌شود: پیچک‌های رونده، چراغ‌های کافه و زمزمه میزهای بلندویکتور لوی برند خودش را در کنار تولیدکنندگان بزرگ ترک می‌ریزد و خوراک گوشت بره و بادمجان این آشپزخانه برای یک بوغازکره (نوعی غذای ایتالیایی) قوی ساخته شده است.

شرابخانه ویگنر، گالاتا

مراحل از برج گالاتا قرون وسطاییویگِرون در یک ساختمان سنگی بازسازی‌شده مربوط به قرن نوزدهم که زمانی متعلق به خانواده کاموندو بود، قرار دارد. در داخل، طاق‌های قوسی، یک زیرزمین کم‌نور را قاب گرفته‌اند که پر از شراب‌های ترکی بوتیک و چند نمونه از آثار دنیای قدیم برای مقایسه است.ست‌های ساکسیفون زنده حال و هوای شب‌های آخر هفته؛ اگر وقت کمی دارید، سفارش هوشمندانه‌ای است که سه نوع انگور قرمز محلی سفارش دهید.

خانه شراب Rosida Süryani، بشیکتاش: توقف پاداش شما

تعداد کمی از گردشگران این مکان جمع و جور را می‌شناسند. فروشگاه‌های نزدیک بشیکتاش چارشیبا این حال، این یکی از معدود مکان‌هایی در استانبول است که در زمینه‌ی شراب‌های سوریانی (آشوری) از جنوب شرقی ترکیه. با صاحب مغازه در مورد شراب‌های اوکوزگوزو گپ بزنید، یک بطری با قیمت‌های مناسب محلی تهیه کنید و سپس ده دقیقه پیاده‌روی کنید تا به قصر صلح آمیز ایهلامور، یک غرفه شکار عثمانی که ورود شامل کارت گردشگری استانبول® می‌شود.این سفر فرعی کوچک، یک نوشیدنی سریع را به یک برد دوگانه همراه با چشیدن طعم‌های فرهنگی تبدیل می‌کند.

قبل از اینکه شما بروید

رزرو به ندرت اجباری است، اما دنج‌ترین صندلی‌ها به سرعت خالی می‌شوند در شب‌های جمعه و شنبهمخصوصاً در سولرا و وایانا. اگر بطری خودتان را برای شام بیاورید، اکثر مکان‌ها هزینه‌ی ناچیزی برای بسته‌بندی بطری اضافه می‌کنند؛ در غیر این صورت، قیمت‌ها به صورت شیشه‌ای نسبت به نمونه‌های وارداتی مناسب‌تر هستند. چند لیر انعام بدهید، تا هر زمان که دوست دارید بمانید و بگذارید بماند استانبول مناطق فراوان خود را برای شما فراهم می‌کند، هر بار یک لیوان سخاوتمندانه.

کارت گردشگری استانبول® را با مسیر شراب خود هماهنگ کنید

شراب‌خانه‌های استانبول در سایه بناهای تاریخی درجه یک جهانی قرار دارند و سریع‌ترین راه برای رسیدن به این بناهای تاریخی، ... گذرنامه توریستی استانبول®، یک کارت شهری کاملاً دیجیتال که قفل آن را باز می‌کند بیش از ۱۰۰ جاذبه گردشگری با ورودی بدون صف و بلیط‌های الکترونیکی فوری. آن را مانند یک دربازکن زمان و پول در نظر بگیرید: یک بار آن را بچرخانید، شهر باز می‌شود و می‌توانید پول بریزید. پس انداز شما مستقیماً به سراغ دور دیگری از شراب ترکی بروید.

این گذرگاه برای روزهای شلوغ و شب‌های دلچسب ساخته شده است. صبح را با پیاده‌روی مستقیم به داخل آن بگذرانید. هاگیا سوفیا یا گرفتن الف تور با راهنمای کاخ توپکاپی بدون استرس صف، سپس قبل از غروب آفتاب برای نوشیدن یک لیوان شراب در سولرا از خیابان عبور کنید. به سمت بالا بروید برج گالاتا با استفاده از کد QR و گذشتن از صف‌های بلیط، قدمی به خیابان‌های سنگفرش شده بردارید، و در عرض پنج دقیقه به شراب‌فروشی ویگنر می‌رسید. کوتاه کردن صف‌های بلیط و هزینه‌های ورودی، این گذرگاه، هم نور روز و هم لیر را برای پروازهای آزمایشی رایگان نگه می‌دارد.

چند مورد از این موارد مستقیماً با برنامه‌های شراب‌محور مرتبط هستند. سفر دریایی شام در بسفرکه با کارت رایگان است، منوی کامل ترکی و نمایش‌های زنده ارائه می‌دهد؛ می‌توانید لیوان‌هایی از شراب محلی را هم اضافه کنید و قایق‌سواری را به یک اتاق چشیدن شراب شناور تبدیل کنید.

یکی دیگر از مزایا این است که چشیدن غذاهای اصیل ترکی زیر پل گالاتا؛ اگرچه نوشیدنی‌ها شامل نمی‌شوند، اما بشقاب مزه برای دارندگان کارت در رستوران موجود است و فهرست بوتیک‌های نارینجه و کاله‌جیک کاراسی رستوران به زیبایی با این خوراکی‌ها جفت می‌شود.

حتی غرفه‌های آرام ایلامورورودی آن که توسط گذرگاه پوشیده شده است، ده دقیقه پیاده تا شرابخانه روسیدا سوریانی فاصله دارد، بنابراین می‌توانید قبل از انتخاب یک اوکوزگوزوی آشوری برای بردن به خانه، از باغ‌های عثمانی لذت ببرید.

نکات سریع برای دوستداران شراب با استفاده از Pass

• فعال کردن گذر نامه در یک روز هفته اگر می‌توانید؛ جاذبه های محبوب زودتر خالی می‌شود و بهترین ساعات عصر را برای گشت و گذار در بارها خواهید داشت.
• La شام-کروز برای ارتقاء به شراب محلی باید هنگام رزرو صندلی خود اقدام کنید. این کار را زودتر انجام دهید، زیرا میزهایی که منظره خوبی از تنگه بسفر دارند، سریع پر می‌شوند.
• اگر نشان دهید که تازه از یک فروشگاه شراب آمده‌اید، بیشتر شراب‌فروشی‌ها کیسه‌های خرید شما را نگه می‌دارند. موزه نزدیک.
• رزرو اجباری نیست وایانا، سولرا یا ویکتور لوی شب‌های هفته، اما جمعه‌ها و شنبه‌ها پر می‌شود؛ از قبل تماس بگیرید یا زودتر بروید.

استفاده از Tourist Pass® تا روزها در تاریخ استانبول سیر کنید، و سپس شب‌ها با نوشیدن چیزی جسورانه و بومی، آن قرن‌ها را نوش جان کنید، و بی‌تردید ترکیشهر و زیرزمین‌هایش، مال شماست تا کشفشان کنید، یک اسکن آسان و یک جرعه جرعه نوش جانتان.